Ter Kokusu / Mutlaka Okuyun

TER KOKUSU

Bu şiirde geçen olaylar tamamen GERÇEKTİR:

Bir gün,
Bir öğretmen geldi okuluma,
Mühendisti üstelik,
Bilgisayarda mastır yapmıştı.
Ve Amerika’yla İngilizce konuşuyordu
Öğretmen adamdı.
Üstelik mühendisti bir de…
Lükste bir arabası vardı,
Benim külüstür onun yanında
Kağnı gibi kalırdı.
...

Bir öğleden sonra,
Onun arabasıyla,
Hani son model olan,
Hani toz bile konmayan üstüne,
Cıncık gibi hani…
Şehre gidiyorduk beraber.
Tam yolu yarılamışken
Kara Tren çalıyorken bir de teyipte,
Hüzünlüyken bir de,
Yaşlı bir adam
Ve bir kadın yanında
El kaldırdı bizim mühendisin
Lüküs arabasına…
...

Yavaşlar gibi oldu bir ara
Son model araba
Hızını kesti iyiden iyiye
Tam duracakken,
Kırk bin yamalı yolunda köyümün,
Atmışken ilk adımı ihtiyar,
Ve kırışık yüzünde tebessüm,
Ve minnet
Ve teşekkür kucak dolusu
Ve dudaklarında dua…
Ve halka halka üzerlerinde melekler…
……


Birden hızlandı bizim mühendis,
Donup kaldım ben,
Donup kaldı geride
Biçare ihtiyarlar,

Ellerim titredi,
Yüreğim titredi,
Dedim;
“Neden almadın zavallı ihtiyarları?”
Güldü öğretmen bey,
Hani mühendis olan aynı zamanda,
Amerika’yla İngilizce konuşan
“Duymadın mı” dedi.
“Duymadın mı kokuyu?”
....
Dedim;
“Evet duydum,
Sanırım fırın vardı yakınlarda,
Kızarmış ekmek kokusu duydum,
Ve tarhana çorbası kokusu duydum bir de,
Bir de toga çorbası,
Üzerinde kekik.
…
Evet duydum,
Dua kokusu duydum ihtiyarın gözlerinde
Cennet kokusu duydum,
Ve anacığımın,
Nasırlı elleriyle
Saçlarımı okşarkenki kokusunu duydum,
Babamın kokusunu bir de….
.....

Yine güldü:
“Açsın galiba” dedi.
“Anneni özledin bir de”
“Evet” dedim, “açım.
Gerçekten açım.
Ama sende açsın galiba”
“Yoo” dedi.
“Daha demin sizde,
Koca bir tabak pilav bitirdim,
Yanında salata,
Ve bir sürahi ayran”
....


“Açsın” dedim.
“Açsın öğretmen bey,
Belli karnını doyurmuşsun,
Ama ruhun aç.
Ruhunu aç bırakmışsın”
....

Sonra sustum,
O da sustu.
Hani mühendis olan,
Hani mastır yapan bilgisayarda,
Ve İngilizce konuşan Amerika’yla,
Toz konmayan arabasına hani
Cıncık gibi temiz tutan.

Hiç kuş konmamış yüreğine oysa,
Sabiha Rana, “melekler yüreğinden öpsün” dememiş.
“Gadanı alayım” diyen olmamış bu güne kadar,
Alın terinde ekmek kokusu duymamış,
Karşılıksız sevmemiş kimseyi
Ve muhtemelen,
Karşılıksız hiç sevilmemiş.
....

Sustum,
Şehire varana kadar,
Ve geri köyüme dönene kadar,
Bu arada,
Çok değil
Gözlerimden akan iki damla yaşı,
Ve yüreğimin kanadığını,
Ve ruhumun ağladığını
Ve bir meleğin usulca girip bedenime
Yüreğimden öptüğünü
Kimse görmedi,
Kimse duymadı…
...

Ali ÇAM Tarih o tarih...

:D:d